© StockPacijent nosi masku dok ima hiperbaričnu terapiju kisikom
Čini se da je grupa izraelskih istraživača naišla na nešto slično svetom gralu, pronalazeći način da ljudsko tijelo odvede "unazad u vremenu", ne samo usporavajući starenje, već i bukvalno poništavajući njegove efekte.
U razgovoru za The Jerusalem Post, dr. Shai Efrati iz medicinskog centra Shamir u Beer Ya'akovu objasnio je da je kontrolna grupa zdravih odraslih osoba starijih od 65 godina doživjela preokret procesa starenja kada su smješteni u komoru pod pritiskom i dobijali čist kiseonik 90 minuta dnevno, pet dana u nedelji tokom tromjesečnog perioda.
"Ne usporavamo samo propadanje - idemo unazad kroz vrijeme", rekao je dr Efrati za list, napominjući da su promjene na ćelijskom nivou zabilježene u tijelima ispitivane grupe jednake onim kakve su bili četvrtinu vijeka ranije.
Efrati, koji je takođe vanredni profesor medicine na Medicinskom fakultetu u Sackleru i Sagol School of Neuroscience na Univerzitetu u Tel Avivu, kaže da, iako dugoročne efekte terapije tek treba utvrditi u naknadnim kontrolama, nauka sugeriše da terapija kiseonikom zaista ima potencijal da preokrene starenje i produži život.
"Znamo da ljudi sa kraćim telomerima umiru ranije, tako da to ima smisla", rekao je, misleći na poklopce na kraju svakog lanca DNK koji štite naše hromozome od oštećenja tokom replikacije. Kako se ćelije repliciraju, telomeri hromozoma postaju sve kraći i kraći, što dovodi do starenja.
Telomere je prvi otkrio sovjetski biolog Aleksej Olovnikov ranih sedamdesetih, koji je zauzvrat iznio hipotezu telomera o starenju i pretpostavio da je skraćivanje telomera povezano sa neispravnosti ćelija, što dovodi do prevalencije određenih starosnih smetnji i bolesti, uključujući karcinome.
Studija iz Efratija, čiji su koautori više od desetak izraelskih ljekara, neuroznanstvenika, radiologa i istraživača, objavljena u časopisu Aging, koji je recenziran, posmatrala je 35 zdravih odraslih ljudi u penzijskoj dobi, podvrgavajući ih hiperbaričnoj terapiji kiseonikom oksigenacijom stopa od 100 procenata i pritiskom okoline iznad jedne apsolutne atmosfere kako bi se povećala količina O2 koju apsorbuju tjelesna tkiva.
Sesije od 90 minuta uključivale su 20-minutne intervale u kojima se od učesnika studije tražilo da skidaju maske po pet minuta da bi se nivo kiseonika normalizovao, što je na ćelijskom nivou protumačeno kao nedostatak kiseonika, za šta Efrati spekuliše da je ono što je pomoglo da se izazove ćelijska regeneracija.
U intervjuu za JP, Efrati je upozorio ljude da ne eksperimentišu kod kuće. "Tamo ima puno smeća", rekao je, misleći na mnoge komercijalno dostupne takozvane hiperbarične alate. "To nije ono što se koristi u studijama, nije efikasno - i štaviše, moglo bi biti opasno", naglasio je on.
Na kraju, ljekar je sugerisao da, iako je potrebno obaviti više istraživanja, rad njegovog tima nudi prvi dokaz na ćelijskom nivou da se starenje može preokrenuti, dodajući da "daje nadu i otvara vrata mnogim mladim naučnicima da ciljaju starenje kao reverzibilnu bolest".
Koncept hiperbarične medicine postoji vjekovima, a njegova prva dokumentovana upotreba dogodila se 1662. godine od strane naučnika u Britaniji. Hiperbarične komore postale su hir među bogatima Evrope krajem 19. vijeka i prvi put su se koristile kao lijek za dekompresijsku bolest tridesetih godina. Interes javnosti za hiperbaričnu medicinu porastao je pedesetih i šezdesetih godina kao terapeutsko sredstvo kod operacija srca, inhibitor određenih bolesti i lijek za trovanje ugljen-monoksidom. Hiperbarične komore su vremenom počele da se koriste u bolnicama, mornaricama, profesionalnim ronilačkim organizacijama i namjenskim rekompresijskim objektima, i sa različitim nivoima uspjeha prodaju za kućnu upotrebu bogatima.
Države, uključujući Rusiju i Kinu, imaju višedecenijsko iskustvo u upotrebi hiperbarične terapije kiseonikom za pomoć u liječenju desetina bolesti.
Komentari čitatelja
na naše novosti