Ksin Žui ili Lejdi Dai iz kineske dinastije Han je stara više od 2.000 godina. Ipak, i dalje ima kosu, mekana je na dodir i ima ligamente koji se i dalje savijaju kao kod žive osobe. Širom sveta je poznata kao najbolje očuvana ljudska mumija u istoriji.
Njeno telo je pronađeno 1971. godine kad su radnici kopali obližnje sklonište blizu Čangše i naišli na njenu masivnu grobnicu u kojoj je se nalazi više od 1.000 dragocenih artefakata (uključujući šminku, sredstva za higijenu i 162 isklesane drvene figure).
Čak su pronašli i ostatke hrane koja je postavljena kako bi XIn Zhui uživala u svom zagrobnom životu. Osim intrigantne strukture grobnice, koja se očuvala skoro 2.000 godina nakon što je sagrađena, fizičko stanje Lejdi Dai je ono što je zapravo zapanjilo i oduševilo istraživače.
Njena koža je bila idealno očuvana, meka na dodir i elastična. Naučnici su izvršili i autopsiju i otkrili da je njeno 2.000 godina staro telo (umrla je 163. godine p. n. e u 50. godini) u istom stanju kao što bi bila osoba koja je tek preminula. U svakom slučaju, njeno očuvano telo je postalo ugroženo čim je došlo u kontakt sa vazduhom što je izazvalo pogoršavanje njenog stanja tako da slike koje danas imamo priliku da vidimo ne pokazuju inicijalno stanje njenog tela.
Istraživači su otkrili da su svi njeni organi ostali netaknuti, a ugrušci u venama su ukazali da uzrok smrti: srčani udar. Tokom autopsije je pronađeno niz dodatnih oboljenja: kamen u žuči, visok holesterol, povišen krvni pritisak, bolest jetre. U želucu su pronašći 138 nesvarenih semena dinje. Budući da je za jedno seme potrebno sat vremena da se svari, istraživači pretpostavljaju da je dinja bila njen poslednji obrok.
Kako je mogla izgledati grobnica - umjetnički dojam
Naučnici veliku zaslugu pridaju hermetički zatvorenom grobu. Njeno telo je smešteno u najmanji od četiri drvena sanduka, pa je manji stavljen u veći i tako dalje.
Umotana je u dvadeset slojeva svile, a njeno telo je pronađeno u 21 galonu nepoznate tečnosti za koju je otkriveno da je blago kisela i da sadrži tragove magnezijuma.
Debeo sloj zemljišta nalik pasti je bio na podu, a cela grobnica je bila prepuna uglja koji apsorbuje vlagu i zapečaćena glinom držeći kiseonik i bakterije od njene grobnice. Gornji deo je zapečaćen dodatnim slojem gline sprečavajući vodu da prodre u strukturu.
Iako se sada o načinu njenog sahranjivanja i smrti zna dosta, o njenom životu se zna veoma malo, a njeno telo se sada čuva u muzeju Hunan u Kini.
Komentari čitatelja
na naše novosti