Zahvaljujući modernoj tehnologiji, tačnije snimcima načinjenim dronom, arheolozi su uspeli da fotografišu teže dostupne stene na brzacima reke Orinoko u Venecueli.

Na njima se vide crteži impozantne veličine koji prikazuju ljude, životinje i stare obrede.

Ti petroglifi se ubrajaju među najveće crteže na stenama u celom svetu.

Jedan od panela ima dimenzije veće od 304 kvadratna metra i ukrašen je sa 93 predstave. Drugi crtež prikazuje rogatu zmiju dugačku čak 30 metara.

Arheolog Filip Riris sa Univerzitetskog koledža u Londonu procenjuje da petroglifi datiraju iz pretkolumbijskog perioda (pre 1492. godine) i iz kolonijalnog vremena (od 1492. g. do 19. veka), a smatra da neki mogu biti stari i 2.000 godina.

Naučnici su pronašli petroglife na površinama stena uz brzake Atures, gde moćna reka Orinoko teče kroz uski prolaz prepun granitnih blokova kamena.

Nizak nivo vode na reci Orinoko u februaru 2015. godine "zaslužan je" za otkriće nekih od ovih crteža.

Mitovi urođenika uklesani u stene

Arheolog Filip Riris je pronašao ukupno osam grupa petroglifa na pet ostrva reke. Ne iznenađuje što su obale brzaka Atures pune drevnih petroglifa.

Prema mitovima naroda Piaroa, urođenika koji žive u središnjem basenu Orinoka, među tim brzacima je rođeno Sunce, kao i lokalno mitološko biće Vahari.

Arheolozi su, u šokantnom novom otkriću od strane Lechaion Harbour Project (LHP), otkrili "zapanjujuću" rimsku arhitekturu iz zemljotresa koji je pogodio biblijski grad Korint.

Za hrišćane, drevni grčki grad Korint ima biblijsko značenje, jer se dva pisma Isusovog učenika Pavla pojavljuju u Novom zavetu Biblije - knjige Korinćani 1 i Korinćani 2.

Prema hrišćanskoj Bibliji, takođe je rečeno da je Pavle posetio ovaj drevni grad dok je bio pod rimskom vladavinom.

U ovom najnovijem otkriću, LHP je otkrio tragove rimskog inženjeringa i drevnih građevina, u sada podvodnoj luci Lehajon u drevnom Korintu.

Arheolozi su otkrili nevjerojatne ostatke 5.000 godina stare šminke u jednom od najstarijih gradova na svijetu.

Na više desetljeća staroj arheološkoj lokaciji Tel es-Sultan, na kojoj rade znanstvenici iz Italije i Palestine, otkriveni su tragovi manganovog oksida u školjki bisernici, a stručnjaci kažu kako je to nekoč bio osnovni sastojak maskare, piše Daily Mail.

Tisuće godina povijesti

Pronađeni su i brojni drugi artefakti koji dokazuju rast Jerihona i njegove interakcije sa susjednim gradovima koje su trajale stoljećima, uključujući ostatke djeteta sahranjenog s nakitom i drevne vrčeve za parfem. Tamna tvar za koju je kasnije zaključeno da je šminka za oči pronađana je unutar dvije školjke bisernice, koje su bile dio seta od pet školjaka. Smatra se da prah potječe sa Sinajskog poluotoka, a koristio se u vrsti šminke znanoj kao khol.

Špijunski sateliti otkrivaju izgubljene stanice za karavane i tragove izgubljenih carstva u zabranjenim pustinjskim regionima Avganistana, pokazalo je novo istraživanje, preneo je portal "Spejs".

Komercijalni i špijunski sateliti i dronovi decenijama su snimali, a među otkrićima su ogromi karavansaraj - stanica za karavane koju su koristili putnici na Putu svile iz 17. veka, te podzemni kanali koji su bili zakopani ispod peska.

Ove arheološke lokacije je previše opasno istraživati lično, pa je rad na novom načinu mapiranja, u koji je američka vlada uložila dva miliona dolara, omogućio naučnicima da bezbedno prouče avganistansko nasleđe, ukazali su stručnjaci na novembarskom sastanku Američke škole orijentalnih istraživanja u Vašingtonu.

Karavan-stanice pravile su se od ćerpića i u njih su mogle stati stotine ljudi i njihova stoga. Bile su raspoređene na svakih 20 kilometara, što je razdaljina koju karavani mogu preći za jedan dan.

Put svile je bio ogromna mreža pravaca od Japana i Koreje na istoku do Sredozemnog mora na zapadu. Vekovima su luksuzne robe sa istoka, poput čaja, dragog kamenja, parfema, začina i, naravno, svile, išle na zapad ovim kopnenim pravcima.

U središnjoj tački centralne Azije, geografski region koji je danas Avganistan ležao je na raskršću ovih drevnih trgovačkih ruta i stoga zarađivao od sve robe koja je tekla kroz ovo područje. U zlatno doba, kad je trgovina Puta svile cvetala, carstva u regionu su stekla veliko bogatstvo.

Jednom kad su otvorene morske rute između Indije i Kine i zapada, u 15. i 16. veku, putevi svile i nekad bogata carstva koja su profitirala na njima, su zamrli.

Sada su novi špijunski, satelitski snimci otkrili da drevni putevi i dalje žive nekoliko vekova kasnije.

Stručnjaci sada ispituju snimke iz sedamdesetih godina, kako bi otkrili skrivene kanale koji su išli kroz avganistanske provincije Helmand i Sistan.

Snimci su takođe otkrili mesto susreta religija koje su nekad cvetale u ovom području, od zoroatrističkih hramova vatre do budističkih stupa.

Ostaci vizantijskog manastira starog oko 1.500 godina, uključujući podni mozaik ukrašen pticama, pronađeni su na gradilištu u Izraelu, saopštila je Uprava za antikvitete.

Manastir iz vizantijskog vremena pronađen je tokom obavljanja građevinskih radova na proširenju objekata za ultraortodoksne Jevreje u gradu Bet Šemeš.

Izniman vojni kompleks star 4.000 godina koji obuhvaća utvrde, kule i zidine koje su međusobno komunicirali svjetlosnim znakovima, otkriven je u Siriji zahvaljujući analizi zračnih i satelitskih snimka ekipe francuskih i sirijskih istraživača.

Radovi koje su vodili laboratorij Archeorient iz Lyona i Opća uprava za spomenike i muzeje iz Sirije objavljeni su u utorak u časopisu Paleorient.

"Ovo je prvi put da je otkriven fortifikacijski sustav takvih razmjera. Kompleks prati teren u najvišem dijelu stepe u srednjoj Siriji i u srednjem brončanom dobu (2.000 godina prije Krista) štitio je velika naselja i najatraktivnija zemljišta", rekla je autorica Marie-Odile Roussert, znanstvenica u Francuskom centru za znanstveno istraživanje (CNRS).

Komunicirali pomoću svjetlosnih znakova

Francusko-sirijska ekipa istraživala je područje istočno od Hame od 7.000 četvornih kilometara koje nije bilo stalno nastanjeno. "Ovo 'virtualno' istraživanje dopunjuje terensko" koje se provodilo od 1995. do 2002. i u 2010., dakle prije izbijanja rata.

Utvrde su bile izgrađene od velikih neklesanih bazaltnih gromada, sa zidovima visokim i širokim nekoliko metara.

"Usto, svaka utvrda je bila postavljena tako da može vizualno komunicirati s drugima pomoću svjetlosnih znakova (vatra noću) i dima, poput Indijanaca, kako bi se informacije mogle brzo prenijeti do velikih središta moći", dodaje znanstvenica.

Indijanci u Britanskoj Kolumbiji u Kanadi hiljadama godina prenosili su priče o tom naselju.

Jerihon je, procjenjuje se, stalno naseljen već 11.000 godina, otprilike isto onoliko koliko i Göbekli Tepe u Turskoj. S tom razlikom što je lokalitet u Turskoj napušten nakon "samo" dvije hiljade godina života na tom mjestu, odnosno u 8. milenijumu prije Nove ere. Negdje u taj red starosti prethistorijskih gradova gura se i Alep.

Koliko je priča o gradovima takve vrste još iz neolitika, mlađeg kamenog doba, isključivo bliskoistočna priča pokazuje nedavno zaprepaštenje arheologa kad su kod Provadije u Bugarskoj otkrili ostatke utvrđenog naselja stare 6700 godina, 1500 godina starije od početka antičke grčke civilizacije. Na sasvim drugom kraju svijeta, u Kanadi, na udaljenom otoku Triquet u Britanskoj Kolumbiji, arheolozi su pronašli ostatke prethistorijskog naselja čija se starost procjenjuje na 14.000 godina.

Pronašli su alat koji su koristili za paljenje vatre, udice za ribolov, koplja za lov, te je savršeno jasno da je riječ o daleko najstarijem naselju do sada pronađenom u Sjevernoj Americi. "Sjećam se, kad smo dobili podatke o starosti, da smo samo sjeli i stali razmišljati: 'O, to je tako staro, čovječe!' Ovakvo otkriće mijenja naše spoznaje o prvom naseljavanju kontinenta ljudima", kazala je za CTV Alisha Gauvreau, doktorandica antropologije na Sveučilištu Victoria, koja je radila na istraživanju ovog nalazišta.

Koliko je naselje doista staro ilustrira to što je Zemlja tada još uvijek bila duboko u ledenom dobu. A postojanje ovakvog naselja pokazuje i kakvi su uvjeti vladali u tom dijelu svijeta, jer je očito da obala otoka na kojoj su ovi ljudi živjeli, nije bila stalno zamrznuta. U galeriji slika možete pogledati scene i artefakte pronađene na mjestu spektakularnog otkrića.

Fosilni ostaci pingvina veličine čovjeka otkriveni su na Novom Zelandu, priopćio je u srijedu novozelandski nacionalni muzej Te Papa, a to će otkriće promijeniti razmišljanje znanstvenika o evoluciji ptica.

Fosil je nađen u stijeni za koju se procjenjuje da je stara između 55 i 60 milijuna godina na plaži Južnog otoka.

Alan Tennyson, istraživač i kustos novozelandskog muzeja Te Papa u Wellingtonu, otkrio je prvi dio kostura 2004. Međutim, izvlačenje kostiju, koje formiraju nepotpuni kostur, iz stijene moralo je pričekati do 2015. godine kada je postala dostupna tehnologija za to.

Na temelju veličine kostiju znanstvenici procjenjuju da je pingvin bio visok 165 centimetara, što je prosječna visina čovjeka, i da je imao 100 kilograma. Današnji najveći pingvin, carski pingvin, visok je 110 centimetara i težak 23 kilograma.

Tennyson je rekao za Radio NZ da taj fosil ima ogromnu globalnu važnost budući da dolazi iz razdoblja nakon što su izumrli dinosauri i pokazuje da su divovski pingvini bili među prvima koji su se razvili.

"To dosad nije bilo poznato", rekao je Tennyson.

Nova vrsta nazvana je Kumimanu biceae - "Kumimanu" znači "čudovišna ptica" na maorskom jeziku, a "biceae" je u čast Beatrice Tennyson, poznatoj kao "Bice", majci Tennysona, glavnog istraživača.

Taj projekt, u koji su bili uključeni znanstvenici iz Novog Zelanda i Njemačke, objavljen je u online časopisu Nature Communications.

Nebo iznad Kine, Južne Koreje i Japana obojalo se krvavo crveno 10. septembra 1770. godine i tokom osam sledećih noći ova sjajna aurora nije nestajala s neba, piše "Spejs".

Ovaj događaj je ostao misterija sledeća tri veka.

Sada naučnici smatraju da je uzrok ovog bizarnog fenomena džinovska magnetna oluja, koja je nadjačala najmoćniju zabeleženu geomagnetnu oluju - takozvani Događaj Karington iz 1859.

Geomagnetne oluje se pojavljuju kad solarna erupcija pogodi Zemljinu magnetosferu.

Hisaši Hajakava, istoričar i astronom Univerziteta Osaka u Japanu, i njegove kolege ispitali su istorijske podatke iz Kine, Južne Koreje i Japana iz 18. veka, tražeći pominjanje aurora.

Aurore su zračeće boje na nebu, poznate i kao severna ili južna polarna svetlost, koje su rezultat udara solarnih čestica u Zemljinu magnetosferu. Obično su najvidljivije blizu magnetnih polova planete, ali kad se dogode dalje od Zemljinih polova mogu otkriti aktivnost geomagnetne oluje.

-Sada znamo da Događaj Karington nije poseban. Takvi događaji se pojavljuju s vremena na vreme, ugrubo jednom u 100 godina - rekao je za "Spejs" koautor studije Hiroaki Isobe, solarni fizičar Univerziteta Kjoto u Japanu.

Otkriće je detaljno opisano u Pismima astrofizičkog žurnala.

-Ovakve vrste istorijskih dokumenata pomažu nam da otkrijemo solarne aktivnosti unazad za čitav milenijum. Na primer, podaci o aurorama mogu biti pronađeni u vavilonskim astronomskim dnevnicima iz 567. p.n.e. - rekao je za "Spejs" Hajakava.

Nakon prolaska kroz 111 istorijskih dokumenata, naučnici su našli dokaz o crvenoj aurori viđenoj širom istočne Azije od 10-19. septembra 1770.

Egipatski arheolozi otkrili su u Luksoru grobove dvoje članova drevne egipatske dinastije iz 18. dinastije (prije otprilike 3500 godina) i to je zadnje u nizu arheoloških otkrića u zemlji, rekli su u subotu dužnosnici.

U grobovima se nalaze mumije, skulpture, glinene posude i raznobojni natpisi.

Egipatski ministar za starine Khaled al-Enany objavio je to otkriće u Luksoru, gradu poznatom po brojnim ostacima starog egipatskog carstva.

"Egipat će u narednom razdoblju svjedočiti novim arheološkim otkrićima", kazao je ministar.

Posljednjih mjeseci Egipat je objavio niz otkrića. Tako je u travnju otkriveno osam mumija u 3500 godina starom grobu u Luksoru, a mjesec dana ranije u Kairu je iskopan kip za koji se vjeruje da predstavlja kralja Psamtika.