Nova studija: Porijeklo vukova iz Sjeverne Amerike

blic.rs
Čet, 08 Ruj 2016 11:59 UTC

Došli su u nekoliko talasa, verovatno u hiljadama, nakon što su preko Beringovog moreuza iz Azije prešli u Severnu Ameriku. Zbog nižeg nivoa mora, pred kraj poslednjeg ledenog doba, pre oko 12.000 godina, kopneni most je direktno povezivao dva kontinenta.

Osvajači su bili sivi vukovi, koji su brzo postali dominantan predator na širokim područjima Severne Amerike.

U novije vreme, njihova populacija je opadala i ponovo rasla, što je delimično zavisilo od načina na koji su ljudi doživljavali ove predatore. Neki u njima vide simbol straha, dok su za neke simbol neke prirode i divljine.

Nova studija, međutim, pruža iznenađujuća saznanja o tome kako su sivi vukovi tačno naselili Severnu Ameriku.

Fosilni ostaci ukazuju na to da ih je do pre 500.000 godina bilo veoma mnogo u Severnoj Americi. Zbog toga se pretpostavljalo da su današnji vukovi potomci tih drevnih predatora.

Iznenađujuća genetska analiza porodičnog stabla sivog vuka

Sivi vuk (Canis lupus)

Međutim, genetska analiza porodičnog stabla sivog vuka pokazala je da to nije tačno. U članku objavljenom u časopisu “Journal of Biogeography”, naučnici tvrde da su svi vukovi koji danas žive u Severnoj Americi zapravo proizvod jednog određenog talasa kolonizacije. Genetski diverzitet svih tih vukova “mnogo je mlađi nego što se moglo zaključiti na osnovu fosilnih ostataka”, kaže rukovodilac studije Štefan Kolbmiler sa Univerziteta u Gracu, u Austriji.

To znači da je populacija vukova od pre 500.000 godina izumrla i da su novopridošlice ponovo naselile Severnu Ameriku.

Ovo je iznenađujuće saznanje za naučnike. “Nismo ni sumnjali da su nestali pa su se naša istraživanja zasnivala na pretpostavci da su ovo potomci vukova iz ranijeg perioda”, kaže jedna od autora studije Dženifer Leonard, sa Naučnog Institua za biološka istraživanja Donjane, u Sevilji, Španija.

Vukovi su iz Evroazije došli pre 70.000 - 24.000 godina. Za njima su stigli medvedi, jeleni i ljudi, ali tačno vreme njihovog dolaska nije utvrđeno.

Vukovi su stigli pre nego što je severni i južni deo Amerike podelio veliki glečer, koji je na vrhuncu prekrivao oko trećinu severnih delova Severne Amerike.

Kako je izumro "strašni vuk"

U prvo vreme su živeli pored drugog opasnog predatora, Canisa dirusa, poznatog i kao “strašni vuk”, ali je ta vrsta izumrla krajem poslednjeg ledenog doba, kada je izumro i najveći deo velikih vrsta kojima su se hranili.

Sivi vuk (Canis lupus) i strašni vuk (Canis dirus)

Naučnici ne veruju da je sivi vuk doprineo izumiranju “strašnog vuka” i kažu da postoji nekoliko mogućih razloga zašto je preživela manje opasna vrsta.

Sivi vukovi su manji i agilniji tako da mogu da se koncentrišu na lov manjeg plena, poput jelena i zečeva. S obzirom na to da su društvena bića i love u čoporima, lako su pobedili veće preistorijske predatore kao što je sabljasti tigar, objašnjava Kolbmiler.

“Većina drugih velikih predatora iz pleistocena hranila se ogromnim životinjama”, kaže on. Kada su one izumrle, suočili su se s nestašicom hrane.

Posle ledenog doba, sivi vukovi su se prilagodili okruženju i plenu koji je bio na raspolaganju. Međutim, zbog intenzivnih pokušaja njihovog uništavanja, sivi vuk je 1930-tih godina gotovo nestao iz Severne Amerike. “Nekada je to bila najrasprostranjenija vrsta divljih mesoždera, a onda je istrebljena na širokim područjima njihove prvobitne teritorije”, objašnjava Kolbmiler.

Iznenađujući "lobo"

U međuvremenu je populacija sivog vuka obnovljena, jer su aktivisti za zaštitu divljeg sveta sagledali njihov nezamenljiv značaj za ekosistem. Ponovno uvođenje vukova u Nacionalni park Jelouston 1995. mnogi smatraju primerom uspešnog oživljavanja populacije. Borci za zaštitu divljeg sveta danas apeluju da se sličan program sprovede u Škotskoj i Velikoj Britaniji.

Na iznenađujući način, dugo se smatralo da Meksički vuk ili lobo (Canis lupus baileyi) ima drugačije poreklo. Ova podvrsta sivog vuka je mnogo manja od svog severnoameričkog rođaka. Leonard tvrdi da bi njena studija opovrgava takva shvatanja.

Meksički vuk (Canis lupus bailey)

“Pokazali smo da je kompletan genetski diverzitet, uključujući i meksičke vukove, kompatibilan sa jednom jedinom kolonizacijom evroazijske populacije”, objašnjava Leonard.